端午节源远流长,源于祭祀,始于娛乐,影响广泛,形式多样,异彩纷呈,各种活动与诗歌结下了不解之缘。
一、粽子与诗歌
端午时,煮米饭或蒸粽糕投入江中,唯恐鱼食屈原之身体,以后逐渐用粽叶代替。有诗云
宋.黄裳《减字木兰花.竞渡》
红旗高举,飞出深深杨柳渚。敲击春雷,直破烟波远远回。欢声震地,惊退万人争战气。金碧楼西,銜得锦标笫一归。
明.边贡《午日观竞渡》
共骇群龙水上游,不只原是木兰舟。云旗猎猎翻青汉,雷鼓嘈嘈殷碧流。屈子冤魂终古在,楚乡遗俗至今留。江亭暇日堪高会,醉讽离骚不解愁。
三、雄黄酒与诗歌
雄黄酒即蒲酒。此种习俗,在长江流城很盛行。雄黄本属矿物质,与酒混合为雄黄酒,用于驱虫解毒。小孩涂于额头、耳鼻、手足心,以法诸毒。有诗云
宋.陆游《乙卯重五诗》
重午山村好,榴花忽己繁。粽包分髻,艾束著危冠。。旧俗方储药,赢躯亦点丹。日斜吾事毕,一笑向杯盘。
注
宋.王观《临江仙》
別岸相逄何草草,扁舟两岸垂杨。秀屏珠箔奇香囊,酒深歌拍缓,愁入翠眉长。燕子归来人去也,此时无奈昏黄。桃花应是我心肠。不襟唯雨,流泪湿红妆。
宋.秦观《满庭芳.山抹微云》
山抺微云,天连衰草,画角声断谯冂。暂停征棹,聊共引离尊。多蓬莱旧事,空回首,烟霭纷纷。斜阳外,寒鸦万点,流水绕孤村。销魂。当此际,季囊暗解,罗带轻分。谩赢得,青楼薄幸名存。此去何时见也,襟袖上,空惹啼痕。伤情处,高城望断,灯火己黄皆。
六、彩线与诗歌
彩线又称五色絲、五彩絲,五色计表五行一一金木北火土,蕴含吉祥如意。端午时,长辈们起床第一件事,就将彩伐系在孩子手腕、脚腕、脖子上,以消灾避难,防蛇虫伤害。有诗云:
宋.苏轼《浣溪沙.端午》
轻汗微微透碧纨,明朝端午浴芬兰。流香涨膩满晴川。彩线轻缠红玉尼育,小符斜挂绿云色鬟。佳人相见一千年。
元.舒頔《小重山.端午》
碧艾香蒲处处忙,谁家儿共女,庆端阳。细缠五色臂絲长。空惆怅,谁复吊元湘。往事莫论量。千年忠义气,日星光。离骚读罢总堪伤。无人解,树转午阴凉。
关键字: